سایدچین (Sidechains) چیست؟

علاوه بر بلاک چین، در اکوسیستم دفتر حساب توزیع شده اصطلاح دیگری به نام سایدچین نیز وجود دارد.

برای روشن شدن موضوع ابتدا باید دید که سایدچین ها چستند  و در عمل چه تاثیری بر آینده ارزهای رمزنگاری می توانند داشته باشند.

توضیح سایدچین

کلمه سایدچین برای اولین بار در مقاله ای در سال 2014 تحت عنوان “کارایی نوآوری بلاک چین با سایدچین” استفاده شد که این مقاله توسط یک تیم توسعه دهنده که بعدها به استارتاپ بلاک چین “بلاک استریم” پیوستند، نوشته شد.

در تعریفی ساده یک سایدچین، بلاک چین جداگانه ای است که در عین حال با بلاک چین اصلی از طریق چیزی که “پیوند دو طرفه” نامیده می شود، ارتباط دارد. این امر باعث می شود که سرمایه های دیجیتال بتوانند بین دو زنجیره، بدون این که به عملکرد و یا سرعتشان آسیبی برسد، تبادل شوند.

سایدچین در ابتدا به منظور حل مشکل مقیاس پذیری بلاک چین توسعه داده شد، اما به طور بالقوه ویژگی های جدیدی را نیز به بلاک چین اضافه می کند. از جمله معرفی قراردادهای هوشمند برای شبکه بیت کوین.

سایدچین چگونه کار می کند؟

در یک تراکنش بر روی سایدچین کاربر بیت کوین، ابتدا ارز خود را بر روی یک آدرس خروجی ارسال می کند، آدرسی که در آن ارزها قفل می شوند، برای این که کاربر بتواند پس از آن ارز خود را به جای دیگری ارسال کند. هنگامی که یک تراکنش یا معامله تکمیل می شود، تایید انجام تراکنش در نتیجه ارتباط بین دو زنجیره(سایدچین و بلاک چین اصلی) و تایید آن، به دنبال یک دوره انتظار کوتاه که به دلایل امنیتی است، انجام می شود.

پس از اتمام دوره انتظار، تعداد معادل بیت کوین بر روی سایدچین آزاد می شود و به کاربر اجازه می دهد تا پس از این زمان به ارز خود دسترسی پیدا کند و بتواند آن را خرج کرده و هزینه کند. در صورتی که معامله معکوس انجام شود ارزها ابتدا بر روی زنجیره بلاک چین اصلی قرار می گیرد.

ساید چین چگونه به مقیاس پذیری بلاک چین کمک می کند؟

هر کس که از بیت کوین در اواخر سال 2017 استفاده کرده به خاطر خواهد داشت که هزینه انجام تراکنش به شکلی سرسام آور افزایش یافته بود و در اواسط ماه دسامبر به بیش از 50 دلار برای هر تراکنش رسیده بود. این اتفاق به این علت بود که بلاک چین بیت کوین نمی توانست تعداد زیاد تراکنش های بیت کوین را که در اواخر سال 2017 با هجوم خریداران ایجاد شده بود، در خود جای دهد. در نتیجه انجام تراکنش ها ساعت ها زمان می برد و هزینه تراکنش بسیار بالا بود و به این ترتیب بیت کوین عملا یک ارز بی استفاده می شد.

در ایجاد راه حل برای این چالش مقیاس پذیری، توسعه دهندگان بیت کوین شروع به کار بر روی سایدچین کردند، با این اعتقاد که می توانند راه حل مورد نیاز برای بلاک چین بیت کوین را ایجاد کنند، تا از این که ارز دیجیتال همچنان می تواند پذیرش جهانی خود را رشد دهد، مطمئن شوند.

از طریق ایجاد سایدچین ها، حجم معاملات بزرگتر می توانند پردازش شوند و به این ترتیب زنجیره اصلی آزادتر باقی می ماند. از این رو شبکه سایدچین می تواند عملا فناوری بلاک چین را قادر سازد تا مقیاسی در سطح جهانی پیدا کند.

با این حال سایدچین هنوز در شبکه بیت کوین اجرا نشده است، چرا که مسائل مربوط به امنیت و غیر متمرکز بودن باید مورد توجه قرار گیرد تا بتوان بیت کوین ها را با استفاده از سایدچین انتقال داد.